فرزانه دوستی

نقاشی سنتی چين ،شعری صامت در ستايش طبيعت و زندگی انسان، نويسندگان: جوانگ جی آ ئی، نی چونگ جنگ، برگردان از چينی به انگليسی : چن گانگ تائو، مترجم: نسرين دستان، ويراستار:فرزانه دوستی

تهران: فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران، پژوهشکده هنر‏‫، ۱۳۹۴.‬

شابک: 978-600-7645-04-8

هنر نقاشی در چين پيشينه‌ای پنج-شش هزار ساله دارد. روزگاری چينيان باستان نقش انسان و حيوان را با رنگ‌های طبيعی بر صخره‌ها می‌کشيدند و نقش و نگارهای زيبا بر ظروف سفالی خلق می‌ک‌ردند. بعدها چينی‌ها طرح و نقش‌های اساطيری پيچيده‌تری بر ظروف برنزی حک کردند. امروزه اين آثار به‌علت گذشت زمانی بس طولانی از آفرينش‌شان به‌ندرت يافت می‌شوند اما همين تعداد اندک باقی‌مانده تصويری کلی از نقاشی در نخستين ادوار چين به ما می‌دهد. برخی از اين آثار روی پارچه‌های ابريشمی نقاشی شده‌اند و همراه وسايل مدفون از مقبره‌های باستانی بيرون آمده‌اند. سابقه تاريخی اين آثار به بيش از دو هزار سال قبل برمی‌گردد.

نقاشی‌های قديمی چين را بر اساس موضوع به انواع مختلفی مثل نقاشی پيکره، نقاشی منظره و نقاشی گل و پرنده دسته‌بندی می‌کنند. حدود قرن هفدهم ميلادی نقاشی اروپايی به سرزمين چين راه يافت و برای آن که تمايزی بين نقاشی اروپايی و چينی قائل شوند نقاشی‌های اروپايی را «شيانگ هوا » يا نقاشی غربی و نقاشی‌های چينی را «گو هوا» يا نقاشی سنتی ناميدند. بنابراين عنوان «نقاشی سنتی چيني» در مقابل نقاشی غربی به کار می‌رود. نقاشی چينی اصلی‌ترين جريان هنر نقاشی در شرق است و در مقايسه با هنرهای زيبای جهان، شيوه‌ای مستقل و خودجوش دارد. نقاشی سنتی چين به لحاظ محتوا، فرم و روش اجرا با نقاشی غربی تفاوت اساسی دارد. در اين کتاب ابتدا با بررسی سير پيشرفت تاريخ نقاشی در چين به کشف ريشه‌ها، سبک و خصوصيات اين هنر کهن می‌پردازيم و با هنرمندان مشهور و آثارشان آشنا می‌شويم.